[PORADNIK] Jak wybrać odpowiedni DiBox na scenę?
Direct box to urządzenie, które pozwala na konwersję niezbalansowanego sygnału o wysokiej impedancji na symetryczny sygnał o niskiej impedancji, co znacznie ułatwia transmisję na dłuższe dystanse oraz zmniejsza wpływ zakłóceń. Poza wyjściem zbalansowanym w Direct boxie znajdziemy również wyjście bezpośrednie, które umożliwia np.: podłączenie instrumentu do wzmacniacza. Sygnał zbalansowany powinien trafić do miksera. Dodatkowo, dzięki niemu możemy pozbyć się brumu z pętli uziemienia. DiBoxy dzielimy na dwa typy: aktywne i pasywne.
Aktywny DiBox
Zazwyczaj jest to bardziej funkcjonalna wersja wyposażona w: przełącznik uziemienia, filtry górnoprzepustowe, odwracanie fazy i przełączniki do korekcji. Ich podstawowa właściwość to brak tłumienia sygnału dzięki wzmacniaczowi zasilanemu z baterii lub napięcia phantom.
Pasywny DiBox
Najprościej ujmując jest to transformator. Wejście i wyjście są elektrycznie separowane. Zaletą jest to, że taki DiBox nie wymaga dodatkowego zasilania. Kolejnym plusem jest to, że transformator w przypadku przesteru na wejściu transformator zachowa się w sposób zbliżony do limitera, podczas gdy wersja aktywna da nieprzyjemny dźwięk. Pasywny DiBox nie poradzi sobie z instrumentami, które mają niski poziom wyjściowy (głównie starsze modele).
Jaki DiBox będzie najlepszy dla Ciebie?
Wszystko zależy od tego, do czego będziesz go wykorzystywać i jakiego rodzaju brzmienie Ci się podoba. Różne DiBoxy mogą dawać różne brzmienie przetwarzanemu sygnału. Po tym jak już zawęzisz poszukiwania do konkretnego typu i funkcjonalności warto poszukać opinii o poszczególnych produktach.
Niezłym pomysłem, że rozpocząć poszukiwania jest przejrzenie zawartości sieci społecznościowych i forów, żeby sprawdzić, czego używa się w firmach estradowych oraz jakie są opinie.
Jeżeli mówimy o zastosowaniu scenicznym, zdecydowanie bardziej praktycznym rozwiązaniem jest Di box aktywny z zasilaniem przez phantom. Nie musimy wtedy się bać o stan baterii lub potencjalną pętlę uziemienia (w przypadku urządzeń zasilanych z sieci).
To co jest zawsze ważne – szukaj urządzeń z wysokiej jakości transformatorami i dużym zakresem dynamiki. Im szersze pasmo przenoszenia tym więcej harmonicznych powyżej 20 kHz uda nam się uchwycić a samo brzmienie będzie bardziej naturalne. Równie ważny jest dolny zakres przenoszonych częstotliwości – im niższa dolna granica pasma tym ciężej o nasycenie transformatora przy wysokich poziomach sygnałów.
Zastosowanie
Pasywne:
- Instrumenty z wbudowanym aktywnym przedwzmacniaczem ( np.: gitara akustyczna )
- Nowoczesne klawisze i odtwarzacze z wysokim poziomem wyjściowym (dobry aktyny DiBox też się nada ale będzie droższy niż pasywny)
- Radzenie sobie z pętlami masy w przypadku zasilania urządzeń w różnych punktach.
Aktywne:
- Instrumenty z niskimi poziomami wyjściowymi
- Praca z „pasywnymi” instrumentami: gitary elektryczne, pasywne gitary basowe, starsze modele pianin
- Umieszczając pasywny DiBox pamiętaj, żeby nie umieścić go w pobliżu źródła pola magnetycznego. Może zniekształcić przetwarzany sygnał.
Funkcjonalności do rozważenia:
- PAD – Przełącznik tłumienia pozwalający na redukcję poziomu o określoną stałą wartość.
- Thru-put – dodatkowe wyjście bezpośrednie do połączenia wzmacniacza
- Odwrócenie polaryzacji – jak sama nazwa wskazuje
- Ground-lift – przełącznik do separacji uziemienia od obudowy urządzenia na wyjściu lub wejściu.
- Izolowane wyjście – Wyjście, które jest odizolowane od uziemienia oraz innych wyjść
Jak wybierać Di-Box
W przypadku pasywnych DiBoxów należy skupić się na dwóch właściwościach:
- Dobrej jakości transformator
- Nie jesteś w stanie tego określić w sklepie, natomiast bez wątpienia najtańsze urządzenia nie będą posiadały wyższej jakości komponentów.
- Dobra izolacja od wpływu zewnętrznego pola na pracę
Poza tymi elementami pozostają jeszcze funkcjonalności, jakich oczekujemy od wejść i wyjść.
Jeżeli chodzi o diBoxy aktywne to trzeba zwrócić uwagę na formę zasilania – tak, żeby pasowała do naszego systemu oraz wykorzystania. Każde z tych sposobów zasilania wprowadza swoje własne ograniczenia.